Blog van Sharon (bijrijder van oma Elly)

Hello allemaal,

De aller-slechtste chauffeur, de aller-leukste herinneringen! De dingen die ik heb meegemaakt vallen met geen pen te beschrijven, daarom probeer ik het maar eens te typen ;).

Zoals jullie wellicht weten heb ik mijn Oma opgegeven voor het programma omdat ik gek werd van al die eindeloze smoesjes… Deze smoesjes heeft Oma nog steeds maar deze keer zijn het smoesjes om wél in de auto te kunnen stappen. Oma heeft het erg zwaar gehad en ook ik heb mezelf soms afgevraagd waar ik aan begonnen was. Maar achteraf had ik het voor geen goud willen missen. De mensen die meededen zijn allemaal anders maar anders is niet verkeerd! De mensen die meededen waren allemaal zichzelf en zijn allemaal veranderd sinds de tijd dat ze hier waren. Zo ook ik! Ik ben er achter gekomen dat ik mijn oma dankbaar ben voor alles wat ze altijd voor me doet. Ik heb een toffe oma en hier ben ik supertrots op! Natuurlijk luisterde ze niet altijd naar me en wist ze het altijd beter! Het is en blijft een goed mens. Maar ook heb ik een hoop geleerd van alle andere mensen die er waren, iedereen was anders en had ze eigen dingen meegemaakt! Hoe je rijdt als persoon zo ben je ook echt! Ik ben een rustiger persoon geworden, heb meer geduld gekregen en begrijp mensen beter.

De minst leuke proef vond ik toch wel de proef met die waterbak. Ik werd er gek van, wat een oneerlijke proef was dat. Dit was ons namelijk verteld; “Je gaat een soort woonwijk in met een bak water boven je hoofd, wanneer je te hard over een drempel gaat of niet beheerst remt zal dit water de auto inkomen”. Ik dus met volle moed die auto in tot oma de motor startte.. Je raad het al, ik was al meteen drijfnat. Superoneerlijk natuurlijk want dat was mij niet verteld. Toen we eenmaal reden leek het wel een oceaan, ik begreep niet dat die bak maar niet leeg raakte, er kwam maar water uit, en véééél! Oma vond het wel grappig geloof ik, maar die zat met haar hoofd op het stuur, dus die heeft niets van al dat water meegekregen! Ik kreeg het super benauwd van al dat water, ik kan daar niet tegen! Ik kreeg zo’n gevoel alsof ik claustrofobisch was, overal om me heen zwommen eentjes! Ik was in staat uit te stappen maar zelfs daar had ik de kracht niet voor. Een vreselijke proef die voor velen wellicht de leukste proef was, was voor mij een hel!

Gelukkig zijn er naast deze minder leuke ervaring een tal van proeven geweest die voor mij wel leuk waren en ook de momenten in het hotel met zijn allen zijn mij meer dan dierbaar! Je krijgt zo’n band met elkaar en doet zoveel samen, dat kan je jezelf als buitenstaander amper voorstellen! Maar ik weet nu hoe het er aan toe gaat en voel me tot op de dag van vandaag super vereerd dat mijn oma en ik mee mochten doen met “De aller-slechtste chauffeur van Nederland!”

Heel veel liefs, Sharon.